دوره 8، شماره 2 - ( تابستان 1400 )
جلد 8 شماره 2 صفحات 63-52 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Sharifi-Sarasiabi K, Dorri M, Najafi-Asl M, Heydari Hengami M. Investigating the realationship between adjustment factors and academic achievement of students (Paramedical– Nursing and Midwifery) Hormozgan University of Medical Sciences in 2017-2018. DSME 2021; 8 (2) :52-63
URL: http://dsme.hums.ac.ir/article-1-298-fa.html
URL: http://dsme.hums.ac.ir/article-1-298-fa.html
شریفی سراسیابی خجسته، دری مهسا، نجفی اصل مجید، حیدری هنگامی مهرگان. رابطه مولفه‌های سازگاری اجتماعی با پیشرفت تحصیلی در دانشجویان (پیراپزشکی- پرستاری مامایی) دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان در سال تحصیلی 1397-1396. راهبردهای توسعه در آموزش پزشکی. 1400; 8 (2) :52-63
دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان
چکیده: (2512 مشاهده)
مقدمه و هدف: سازگاری اجتماعی، به معنای میزان سازگاری فرد با محیط اجتماعی است. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین پیشرفت تحصیلی و مولفه های سازگاری در دانشجویان دانشکده های پرستاری و مامایی، پیراپزشکی انجام شده است.
روش‌ها: این مطالعه، یک مطالعه توصیفی همبستگی است، که بر 185 نفر از دانشجویان که در سال تحصیلی 96 حداقل 4 ترم تحصیلی را پشت سر گذاشته بودند انجام شده است. داوطلبین دارای شرایط ورود به مطالعه به صورت فراخوان به مطالعه دعوت شدند. ابزار سنجش در این مطالعه پرسشنامه سازگاری بل بود. اطلاعات دموگرافیک و اطلاعات مرتبط با عملکرد تحصیلی از طریق سیستم سما و پرونده دانشجویان دریافت شد و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج: میانگین نمره سازگاری کلی دانشجویان 59/20±1/53 می باشد و بین سازگاری کل و پیشرفت تحصیلی دانشجویان اختلاف معنی دار وجود ندارد ولیکن بررسی مولفه های سازگاری نشان داد که در مولفه های سازگاری در خانه، سازگاری بهداشتی، سازگاری اجتماعی، سازگاری عاطفی وضعیت دخترها به صورت معنی داری بهترازپسر ها است. (0.05= p ) همچنین نمرات مولفه های سازگاری در خانه (0.44 = p)، بهداشتی (0.25= p)، اجتماعی (0.005 =p) و عاطفی (0.001 =p) در رشته های مختلف تحصیلی به صورت معنی داری متفاوت بود.
نتیجه‌گیری: بر خلاف پیش فرض تحقیق، بین سازگاری کلی و پیشرفت تحصیلی دانشجویان اختلاف معنی داری وجود نداشت اما سازگاری اجتماعی دچار نقصان می باشند. لازم است تا مسئولین در امر آموزش با برنامه ریزی های مناسبی در راستای اصلاح مهارت های سازگاری گام بردارند.
روش‌ها: این مطالعه، یک مطالعه توصیفی همبستگی است، که بر 185 نفر از دانشجویان که در سال تحصیلی 96 حداقل 4 ترم تحصیلی را پشت سر گذاشته بودند انجام شده است. داوطلبین دارای شرایط ورود به مطالعه به صورت فراخوان به مطالعه دعوت شدند. ابزار سنجش در این مطالعه پرسشنامه سازگاری بل بود. اطلاعات دموگرافیک و اطلاعات مرتبط با عملکرد تحصیلی از طریق سیستم سما و پرونده دانشجویان دریافت شد و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج: میانگین نمره سازگاری کلی دانشجویان 59/20±1/53 می باشد و بین سازگاری کل و پیشرفت تحصیلی دانشجویان اختلاف معنی دار وجود ندارد ولیکن بررسی مولفه های سازگاری نشان داد که در مولفه های سازگاری در خانه، سازگاری بهداشتی، سازگاری اجتماعی، سازگاری عاطفی وضعیت دخترها به صورت معنی داری بهترازپسر ها است. (0.05= p ) همچنین نمرات مولفه های سازگاری در خانه (0.44 = p)، بهداشتی (0.25= p)، اجتماعی (0.005 =p) و عاطفی (0.001 =p) در رشته های مختلف تحصیلی به صورت معنی داری متفاوت بود.
نتیجه‌گیری: بر خلاف پیش فرض تحقیق، بین سازگاری کلی و پیشرفت تحصیلی دانشجویان اختلاف معنی داری وجود نداشت اما سازگاری اجتماعی دچار نقصان می باشند. لازم است تا مسئولین در امر آموزش با برنامه ریزی های مناسبی در راستای اصلاح مهارت های سازگاری گام بردارند.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
کلیه حقوق این وب سایت متعلق به راهبردهای توسعه در آموزش پزشکی می باشد.
طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق
© 2024 CC BY-NC 4.0 | Development Strategies in Medical Education
Designed & Developed by : Yektaweb
Development Strategies in Medical Education by http://dsme.hums.ac.ir/ is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International License.