مقالات در انتظار انتشار 1404
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشگاه علوم پزشکی گلستان
چکیده: (64 مشاهده)
تغییرات مداومی که در محیطهای آموزشی و مراقبتی رخ میدهد، همراه با نیازهای رو به رشد سلامت، منجر به افزایش تقاضا برای کیفیت بالاتر خدمات مراقبتهای بهداشتی درمانی است. این کیفیت ارتباط نزدیکی با شایستگیهای افراد ارائه دهنده مراقبتهای بهداشتی درمانی دارد. بنابراین، اتخاذ رویکرد آموزش پرستاری مبتنی بر شایستگی برای دستیابی به استانداردهای کیفیت امری مهم تلقی می شود(1). در این راستا نقش مهم آموزش در علوم پزشکی، تربیت نیروی انسانی دارای صلاحیت های موردنیاز جامعه و در نهایت فراهم کردن بستر مطلوب جهت توسعه سلامت و درمان کشور است. آزمون بالینی با ساختار عینی(OSCE) بهعنوان یک روش علمی در جهت قضاوت در مورد شایستگیهای بالینی دانشآموخته امری ضروری در فرایند آموزش است. تغییر روشهای مدیریتی برای حلّ مشکلات در مسیر تحوّل آموزش، تبیین روشهای جدید، تلفیق روشهای جدید و قدیمی و نیز تغییر و بهبود روشهای ارزیابی بالینی می تواند مؤثر باشد (2). در سالهای اخیر با معرفی شیوه ای نوین آموزشی به صورت دانشجو محور و افزایش مشارکت دانشجو در روند یادگیری، اهداف و روشهای سنجش دانش نیز ارتقاء یافته اند. یکی از این موارد آزمون بالینی ساختارمند هدفمند می باشد که یک آزمون چند سیستمی است که از بیماران واقعی یا شبیه سازی شده برای ارزیابی مهارت های بالینی، نگرش ها و توانایی های شناختی استفاده می کند(3).
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
کلیه حقوق این وب سایت متعلق به راهبردهای توسعه در آموزش پزشکی می باشد.
طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق
© 2025 CC BY-NC 4.0 | Development Strategies in Medical Education
Designed & Developed by : Yektaweb
