دوره 12، شماره 2 - ( تابستان 1404 )                   جلد 12 شماره 2 صفحات 214-205 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Hoseinpoor R. The quality Covid-19 pandemic. DSME 2025; 12 (2) :205-214
URL: http://dsme.hums.ac.ir/article-1-510-fa.html
حسین پور ریحانه. کیفیت آموزش در دوران کووید 19. راهبردهای توسعه در آموزش پزشکی. 1404; 12 (2) :205-214

URL: http://dsme.hums.ac.ir/article-1-510-fa.html


: ریحانه حسین پور مرکز تحقیقات پزشکی مولکولی خلیج فارس، پژوهشکده سلامت، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندر عباس، ایران.
چکیده:   (835 مشاهده)
هدف: بیماری ویروسی (کووید 19) کرونا ویروس در دسامبر 2019 در و وهان چین پدیدار شد و تاکنون مشکلات جدی برای بهداشت عمومی و سلامت افراد و جوامع به وجود آورده است. ازجمله گروه‌هایی که با مشکلات جدی در این پاندمی رو به رو شدند دانشگاه‌های علوم پزشکی بودند که به آموزش مجازی روی آوردند. در این مطالعه ما بر آن هستیم تا بررسی کنیم که نحوه استفاده از فناوری اطلاعات در دانشگاه‌های علوم پزشکی به چه صورت بوده‌است و همچنین اشاره‌ای به کیفیت آموزش مجازی در پاندمی کووید 19 داشته باشیم.
منابع اطلاعات یا داده ها: این مطالعه به‌صورت مروری و با رویکرد نظام‌مند انجام شد. جست‌وجوی مقالات در پایگاه‌های اطلاعاتی معتبرPubMed و Science Direct با استفاده از کلیدواژه‌های کووید 19، بیماری های ویروسی وآموزش پزشکی به‌صورت فارسی و انگلیسی صورت گرفت. معیارهای ورود شامل مطالعاتی بود که با اهداف پژوهش هم‌راستا بوده و در بازه زمانی 2002 تا 2021 منتشر شده بودند.
روش های انتخابی برای مطالعه: در مجموع، 15 مطالعه مرتبط استخراج و به‌صورت جامع مورد تحلیل و بررسی قرار گرفتند.

ترکیب مطالب و نتایج: بر اساس مطالعات بررسی‌شده، آموزش مجازی در دانشگاه‌های علوم پزشکی به سه روش اصلی: 1- آموزش مجازی هم‌زمان (سنکرون)،  2- آموزش مجازی غیرهم‌زمان(آسنکرون)  و 3- آموزش ترکیبی اجرا می‌شود. کاربرد این روش‌ها مزایایی نظیر دسترسی آسان به محتوای آموزشی از هر مکان و در هر زمان، امکان تشکیل گروه‌های مجازی و بحث‌های آنلاین مستقل از کلاس درس، و برگزاری آزمون‌های مجازی را به دنبال دارد. با این حال، چالش‌هایی مانند اختلال در فرآیند یادگیری، محدودیت دسترسی به امکانات فیزیکی نظیر آزمایشگاه‌ها، و کاهش انگیزه و علاقه فراگیران به یادگیری از جمله اثرات منفی آموزش مجازی در حوزه علوم پزشکی شناسایی شده‌اند.
 نتیجه‌گیری:   با توجه به نتایج مقالات موجود مشخص شد که یادگیری الکترونیک به تنهایی نمی‌تواند برای تدریس دانشجویان کافی باشد. با توجه به ماهیت رشته‌های علوم پزشکی که باید با مراجعان خود در ارتباط مستقیم باشند و با لمس فیزیکی بسیاری از بیماری‌ها را تشخیص و درمان را انجام دهند. درواقع ترکیب‌کردن و ایده‌گیری از ابزار و روش‌های دو روش آموزش مجازی و تدریس سنتی می‌تواند یک سبک یادگیری برتر را ایجاد کند.


 
متن کامل [PDF 626 kb]   (36 دریافت)    
نوع مطالعه: مروری | موضوع مقاله: عمومى
دریافت: 1404/1/30 | پذیرش: 1404/3/30 | انتشار: 1404/6/30

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به راهبردهای توسعه در آموزش پزشکی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Development Strategies in Medical Education

Designed & Developed by : Yektaweb

Creative Commons License