دوره 11، شماره 4 - ( زمستان 1403 )
جلد 11 شماره 4 صفحات 424-407 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: IR.JUMS.REC.1401.137
Ethics code: IR.JUMS.REC.1401.137
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Tavakol M. Explaining the challenges of providing services to suicidal people in the emergency room: a qualitative study. DSME 2024; 11 (4) :407-424
URL: http://dsme.hums.ac.ir/article-1-476-fa.html
URL: http://dsme.hums.ac.ir/article-1-476-fa.html
توکل مجید. تبیین چالش های ارائه خدمات به افراد اقدام کننده به خودکشی در مراجعه به اورژانس: یک مطالعه کیفی. راهبردهای توسعه در آموزش پزشکی. 1403; 11 (4) :407-424
استادیار، گروه معارف، مرکز تحقیقات اخلاق پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جهرم، جهرم، ایران.
چکیده: (929 مشاهده)
هدف: مدیریت بیماران اقدام به خودکشی، به ویژه در محیط پراسترس اورژانس، با چالش‌های پیچیده‌ای همراه است. این چالش‌ها شامل مسائل اخلاقی، انگ‌های اجتماعی، ملاحظات قانونی و موانع ساختاری است که بر کیفیت مراقبت‌های ارائه شده تأثیر می‌گذارد. پژوهش حاضر با هدف شناسایی و بررسی دقیق این چالش‌ها در میان ارائه دهندگان خدمات بهداشتی در اورژانس بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی جهرم انجام شده است تا راهکارهایی برای بهبود مراقبت از این بیماران ارائه دهد.
روش‌ها: این مطالعه کیفی از رویکرد تحلیل محتوای مرسوم برای بررسی تجربیات و دیدگاه‌های کارکنان بخش اورژانس، از جمله متخصصان اورژانس، پزشکان و پرستاران استفاده کرد. شرکت‌کنندگان با استفاده از نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند و معیارهای ورود به مطالعه حداقل سه سال تجربه در مدیریت اقدام به خودکشی بود. اشباع داده ها حجم نمونه را تعیین کرد. داده ها از طریق مصاحبه های نیمه ساختاریافته و انفرادی با سوالات باز جمع آوری شد. مصاحبه ها با استفاده از نرم افزار MAXQDA ضبط، رونویسی و تجزیه و تحلیل شد.
یافته‌ها: مضامین اصلی و فرعی مطالعه شامل؛ نقض رازداری، انگ های فرهنگی پیرامون بیماری روانی، نگرانی های قانونی مربوط به مراقبت از بیمار، و شکست های سیستمیک در محیط مراقبت های اورژانسی بود. ملاحظات اخلاقی، به ویژه حفظ استقلال و حفظ حریم خصوصی بیمار، مسائل مهمی بود که توسط شرکت کنندگان برجسته شد. علاوه بر این، چالش‌های عاطفی و شناختی که ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی با آن مواجه بودند، مشهود بود که نشان‌دهنده پیچیدگی مراقبت در این موقعیت‌های پرمخاطره بود.
نتیجه‌گیری: یافته‌های این مطالعه چالش‌های چند وجهی را که ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی در مدیریت بیماران خودکشی در شرایط اضطراری با آن مواجه می‌شوند، برجسته می‌کند. نتایج بر نیاز به اصلاحات سیستمیک، از جمله بهبود زیرساخت های مراقبت روانپزشکی، آموزش بهبود یافته برای ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی و اتخاذ رویکردهای مراقبتی حساس فرهنگی تاکید می کند. پرداختن به این چالش ها از طریق استراتژی های جامع می تواند منجر به بهبود قابل توجهی در کیفیت مراقبت ارائه شده به بیماران خودکشی شود و در نهایت نتایج بیماران را در شرایط اورژانس بهبود بخشد.
روش‌ها: این مطالعه کیفی از رویکرد تحلیل محتوای مرسوم برای بررسی تجربیات و دیدگاه‌های کارکنان بخش اورژانس، از جمله متخصصان اورژانس، پزشکان و پرستاران استفاده کرد. شرکت‌کنندگان با استفاده از نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند و معیارهای ورود به مطالعه حداقل سه سال تجربه در مدیریت اقدام به خودکشی بود. اشباع داده ها حجم نمونه را تعیین کرد. داده ها از طریق مصاحبه های نیمه ساختاریافته و انفرادی با سوالات باز جمع آوری شد. مصاحبه ها با استفاده از نرم افزار MAXQDA ضبط، رونویسی و تجزیه و تحلیل شد.
یافته‌ها: مضامین اصلی و فرعی مطالعه شامل؛ نقض رازداری، انگ های فرهنگی پیرامون بیماری روانی، نگرانی های قانونی مربوط به مراقبت از بیمار، و شکست های سیستمیک در محیط مراقبت های اورژانسی بود. ملاحظات اخلاقی، به ویژه حفظ استقلال و حفظ حریم خصوصی بیمار، مسائل مهمی بود که توسط شرکت کنندگان برجسته شد. علاوه بر این، چالش‌های عاطفی و شناختی که ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی با آن مواجه بودند، مشهود بود که نشان‌دهنده پیچیدگی مراقبت در این موقعیت‌های پرمخاطره بود.
نتیجه‌گیری: یافته‌های این مطالعه چالش‌های چند وجهی را که ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی در مدیریت بیماران خودکشی در شرایط اضطراری با آن مواجه می‌شوند، برجسته می‌کند. نتایج بر نیاز به اصلاحات سیستمیک، از جمله بهبود زیرساخت های مراقبت روانپزشکی، آموزش بهبود یافته برای ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی و اتخاذ رویکردهای مراقبتی حساس فرهنگی تاکید می کند. پرداختن به این چالش ها از طریق استراتژی های جامع می تواند منجر به بهبود قابل توجهی در کیفیت مراقبت ارائه شده به بیماران خودکشی شود و در نهایت نتایج بیماران را در شرایط اورژانس بهبود بخشد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
کلیه حقوق این وب سایت متعلق به راهبردهای توسعه در آموزش پزشکی می باشد.
طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق
© 2025 CC BY-NC 4.0 | Development Strategies in Medical Education
Designed & Developed by : Yektaweb
