راهبردهای توسعه در آموزش پزشکی

هدف: تاب‌آوری به طور بالقوه به افراد کمک می‌کند تا بر تجارب منفی غلبه کنند و این تجارب را به تجارب مثبت در خود تبدیل کنند. با در نظر گرفتن ماهیت تنش‌زا و پر استرس پرستاری، تاب‌آوری یک عامل مهم به عنوان ویژگی پرستار برای موفقیت در این حرفه است. بنابراین هدف از انجام این مطالعه بررسی میزان تاب‌آوری در پرستاران شاغل در  دانشگاه علوم پزشکی زاهدان در سال 1402 می باشد.

روش‌ها: این مطالعه توصیفی- مقطعی بر روی 114  نفر از پرستاران شاغل در اورژانس اطفال و بزرگسالان بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی زاهدان در سال 1402 انجام شد. ابزار جمع اوری اطلاعات در این مطالعه شامل دو پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و تاب‌آوری کونور و دیویدسون می باشد. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از آمارهای توصیفی و آزمون های آماری استنباطی در سطح معنی داری  50/0<P صورت گرفت.

یافته‌ها: میانگین نمره کلی تاب‌آوری 76/15±4/66 بود. میانگین نمرات تاب‌آوری مراجعه کنندگان در سه گروه با تاب‌آوری پائین (نمره کمتر از 3/33)، متوسط (6/3-66/33) و بالا (بالای 6/66) قرار گرفتند. میزان تاب‌آوری با متغیرهای سابقه کار، جنس و وضعیت تاهل ارتباط معنی داری را نشان داد (50/0<P).

نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که میزان تاب‌آوری در پرستاران اورژانس نسبتا پایین و در سال‌های اخیر کاهش داشته است. با توجه به کمترین میزان تاب‌آوری در زیر مقیاس‌های کنترل و تاثیرات معنوی، اقدام در این خصوص از اولویت بر خوردار است.