مقالات در انتظار انتشار 1404
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشگاه علوم پزشکی ایران
چکیده: (1019 مشاهده)
با توجه به اهمیت موضوع ارزشیابی عملکرد و ارتقا اعضای هیئت‌علمی، جهت پی بردن مدیران به نقاط قوت و ضعف خود و بهبود وضعیت آموزشی و با توجه به مشکلاتی که در رابطه با سیستم ارتقا اعضای هیئت‌علمی وجود دارد؛ مطالعه حاضر به‌منظور مقایسه تطبیقی سیستم‌های ارتقاء اعضای هیئت‌علمی در ده دانشگاه برتر دنیا بر اساس سیستم رتبه‌بندی جهانی تایمزبا دانشگاه‌های علوم پزشکی ایران صورت گرفته است.
پژوهش تطبیقی حاضر، با جستجو در سایت دانشگاه‌های مذبور جمع‌آوری شده و اطلاعات کشور ایران نیز بر اساس آیین‌نامه ارتقای اعضای علمی سال 1393 استخراج گردید. جهت تحلیل اطلاعات به‌دست‌آمده الگوی جرج ال زی بردی مورد استفاده قرار گرفت که دارای چهار مرحله توصیف، تفسیر، همجواری و مقایسه را در مطالعات تطبیقی در بر می گیرد. سرفصل های مختلف در سیستم‌های ارتقا،اعم از نحوه ارزشیابی، سطوح ارزشیابی، قلمرو، معیارهای ارزشیابی و زمان آن طبقه‌بندی شدند.
نتایج نشان داد که سیستم ارتقای اعضای هیئت علمی در ایران ازنظر معیارهای ارتقا تقریباً مشابه سایر کشورها است و تمایز اصلی در شیوه‌ی اجرا و نمره دهی آن است که غالباً به‌صورت کمی انجام می گیرد. همچنین با توجه به سیستم دولتی مدیریت دانشگاه‌ها، استفاده از یک رویکرد واحد برای تمامی رشته‌ها و گروه‌های آموزشی دغدغه ای غیر قابل چشم پوشی است. به‌منظور رفع کاستی‌ها و ارتقای سیستم ارتقای اعضای هیئت علمی، اقداماتی نظیر «هدفمند نمودن نظام ارتقاء و جلوگیری از تبدیل‌شدن ارتقاء به جریانی صرفاً اداری و اجرایی، نیاز به تحلیل دقیق مبانی و سیاست‌های نظام‌های ارزشیابی و ارتقاء دانشگاه‌های جهان، پیشنهاد میشود.
پژوهش تطبیقی حاضر، با جستجو در سایت دانشگاه‌های مذبور جمع‌آوری شده و اطلاعات کشور ایران نیز بر اساس آیین‌نامه ارتقای اعضای علمی سال 1393 استخراج گردید. جهت تحلیل اطلاعات به‌دست‌آمده الگوی جرج ال زی بردی مورد استفاده قرار گرفت که دارای چهار مرحله توصیف، تفسیر، همجواری و مقایسه را در مطالعات تطبیقی در بر می گیرد. سرفصل های مختلف در سیستم‌های ارتقا،اعم از نحوه ارزشیابی، سطوح ارزشیابی، قلمرو، معیارهای ارزشیابی و زمان آن طبقه‌بندی شدند.
نتایج نشان داد که سیستم ارتقای اعضای هیئت علمی در ایران ازنظر معیارهای ارتقا تقریباً مشابه سایر کشورها است و تمایز اصلی در شیوه‌ی اجرا و نمره دهی آن است که غالباً به‌صورت کمی انجام می گیرد. همچنین با توجه به سیستم دولتی مدیریت دانشگاه‌ها، استفاده از یک رویکرد واحد برای تمامی رشته‌ها و گروه‌های آموزشی دغدغه ای غیر قابل چشم پوشی است. به‌منظور رفع کاستی‌ها و ارتقای سیستم ارتقای اعضای هیئت علمی، اقداماتی نظیر «هدفمند نمودن نظام ارتقاء و جلوگیری از تبدیل‌شدن ارتقاء به جریانی صرفاً اداری و اجرایی، نیاز به تحلیل دقیق مبانی و سیاست‌های نظام‌های ارزشیابی و ارتقاء دانشگاه‌های جهان، پیشنهاد میشود.
واژه‌های کلیدی: ارزشیابی عملکرد، ارتقاء اعضای هیئت‌علمی، دانشگاه‌های علوم پزشکی، سیستم‌های رتبه‌بندی QS، آموزش عالی، توسعه علمی، کیفیت آموزشی، مقایسه تطبیقی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |