مقالات در انتظار انتشار 1404
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشگاه علوم پزشکی زاهدان
چکیده: (1432 مشاهده)
هدف: ارتقای سطح آموزش بالینی می‌تواند موجب تعلیم و تربیت دانشجویان با کفایت در حیطه‌های مختلف بالینی گردد و لذا ارزیابی خدمات آموزشی موثرترین شیوه برای بهبود کیفیت آموزشی می‌باشد. بدین منظور مطالعه حاضر با هدف ارزیابی تعیین رضایتمندی کارورزان دانشگاه علوم پزشکی زاهدان از خدمات آموزشی گروه‌های بالینی دانشکده پزشکی زاهدان صورت گرفته‌است.
روش‌ها: این مطالعه حاضرتوصیفی- مقطعی بر روی کارورزان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان در سال 1401 صورت گرفت. جامعه آماری 120 نفر کارورزیوده که به روش نمونه گیری در دسترس انجام شد. ابزار گرداوری اطلاعات در این مطالعه شامل دو پرسشنامه؛ اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه استاندارد ارزیابی رضایتمندی کارورزان از کیفیت آموزش دوره بالینی می باشد. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 26 و آمارهای توصیفی و آزمون های اماری استنباطی در سطح معناداری (p<0/05) صورت گرفت.
یافته‌ها: نتایج مطالعه حاضر نشان داد بیشترین نمره رضایتمندی مربوط به بخش طب اورژانس، عفونی به ترتیب با میانگین 65/0±56/2 و 56/0±11/2 و کمترین نمره رضایتمندی مربوط به بخش‌های زنان و ارتوپدی به ترتیب با میانگین 25/0±67/0 و 34/0±86/0 بوده است (p=0/035). بعلاوه میانگین رضایتمندی کلی کارورزان با افزایش سن بطور معناداری کاهش داشته است (P=0/02).
نتیجه گیری: رضایتمندی کارورزان از بخش‌های ماژور(نظیر اطفال، ارتوپدی و زنان) کمتر بود و در بخش‌های مینور(نظیر طب اورژانس، عفونی) بیشتر بود. در این راستا پیشنهاد می‌شود تا آموزش سرپایی در کلینیک‌های آموزشی مورد توجه قرار گیرد و توجه بیشتری به زمان آموزش بالینی در بخش‌های ماژور معطوف گردد.
روش‌ها: این مطالعه حاضرتوصیفی- مقطعی بر روی کارورزان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان در سال 1401 صورت گرفت. جامعه آماری 120 نفر کارورزیوده که به روش نمونه گیری در دسترس انجام شد. ابزار گرداوری اطلاعات در این مطالعه شامل دو پرسشنامه؛ اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه استاندارد ارزیابی رضایتمندی کارورزان از کیفیت آموزش دوره بالینی می باشد. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 26 و آمارهای توصیفی و آزمون های اماری استنباطی در سطح معناداری (p<0/05) صورت گرفت.
یافته‌ها: نتایج مطالعه حاضر نشان داد بیشترین نمره رضایتمندی مربوط به بخش طب اورژانس، عفونی به ترتیب با میانگین 65/0±56/2 و 56/0±11/2 و کمترین نمره رضایتمندی مربوط به بخش‌های زنان و ارتوپدی به ترتیب با میانگین 25/0±67/0 و 34/0±86/0 بوده است (p=0/035). بعلاوه میانگین رضایتمندی کلی کارورزان با افزایش سن بطور معناداری کاهش داشته است (P=0/02).
نتیجه گیری: رضایتمندی کارورزان از بخش‌های ماژور(نظیر اطفال، ارتوپدی و زنان) کمتر بود و در بخش‌های مینور(نظیر طب اورژانس، عفونی) بیشتر بود. در این راستا پیشنهاد می‌شود تا آموزش سرپایی در کلینیک‌های آموزشی مورد توجه قرار گیرد و توجه بیشتری به زمان آموزش بالینی در بخش‌های ماژور معطوف گردد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
کلیه حقوق این وب سایت متعلق به راهبردهای توسعه در آموزش پزشکی می باشد.
طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق
© 2025 CC BY-NC 4.0 | Development Strategies in Medical Education
Designed & Developed by : Yektaweb
