چکیده
مقدمه و هدف: هدف اساسی در این تحقیق بررسی سلامتروانی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تبریز و ارتباط آن با انگیزش پیشرفت آنها در سال تحصیلی 93-92 بود..
روشها: روش تحقیق ترکیبی از روشهای زمینه یابی و همبستگی بود. این تحقیق با نمونه ای به حجم 300 نفر(150 دختر و 150 پسر) از کلیه دانشجویان شاغل به تحصیل در سال تحصیلی مذکور انجام گرفت. برای گردآوری دادهها از پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ و انگیزش پیشرفت هرمنس استفاده گردید. دادههای به دست آمده با استفاده از روش آماری همبستگی بوسیله نرم افزار آماری SPSS نسخه 18 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: یافتهها نشان داد که آزمودنیها در زمینه سلامت روانی و انگیزش پیشرفت از وضعیت نسبتا خوبی برخوردار بودند اما در این میان تفاوتهایی در زمینه متغیرهای مذکور در بین دانشجویان رشته های گوناگون و جنسیت های مختلف دانشجویان وجود داشت به گونه ای که در انگیزش پیشرفت تفاوتهای جنسی معناداری دیده شد اما این تفاوت در زمینه سلامت روانی معنادار نبود. در بررسی تفاوت رشتههای تحصیلی در ارتباط با این دو متغیر نیز تفاوتهای معناداری در زمینه انگیزش پیشرفت دیده شد اما در زمینه سلامت روانی تفاوت معناداری دیده نشد
نتیجهگیری: به طور کلی دستاندرکاران نظامهای آموزشی میتوانند از طریق فراهم ساختن زمینههای مساعد رشد یکی از این متغیرها در جهت رشد و توسعه متغیر دیگر نیز اقدام نمایند.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |