مقدمه و هدف: سبک یادگیری، شاخص عملکرد هر فرد در پردازش و دریافت اطلاعات برای یادگیری است. ویژگی شخصیتی از جمله عوامل مؤثر بر سبک یادگیری است و آگاهی از ویژگیهای شخصیتی، برای مقابله مؤثر با مشکلات زندگی مفید و سودمند است. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ویژگیهای شخصیتی دانشجویان با سبک یادگیری آنان، که در میان دانشجویان کارشناسی دانشگاه علوم پزشکی بندرعباس انجام شده است.
روشها: روش پژوهش توصیفی - تحلیلی از نوع همبستگی است و جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه علوم پزشکی بندرعباس بوده است که با استناد به جدول مورگان 300 نفر به عنوان حجم نمونه آماری در نظر گرفته شد. برای گردآوری دادههای پژوهش، از دو پرسشنامه استاندارد پنج عاملی شخصیت (NEO.FFI) و پرسشنامه سبک یادگیری کلب استفاده شده است که پایایی و روایی ابزار در حد مطلوب گزارش شد.
یافتهها: نتایج به دست آمده از تحلیل مانوا و تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که بین مؤلفههای ویژگیهای شخصیتی (برونگرایی، اشتیاق به تجارب تازه و توافق پذیری) با سبک یادگیری دانشجویان رابطه معنادار وجود دارد اما در دو مؤلفه روان رنجوری و وظیفهشناسی رابطه معناداری وجود ندارد. علاوه بر این، بعد برونگرایی با سبک یادگیری همگرا رابطه منفی و معنیدار (48/0 -= β، 000/0Pvalue=) و بعد اشتیاق به تجارب تازه رابطه مثبت و معنیدار (29/0 -= β، 01/0(Pvalue = با سبک یادگیری همگرا و همچنین رابطه مثبت و معناداری (37/0 = β، 001/0(Pvalue = با سبک یادگیری واگرا و بعد توافق پذیری رابطه منفی و معناداری (27/0 -= β، 02/0(Pvalue = با سبک یادگیری واگرا دارد.
نتیجهگیری: نتایج به دست آمده از تحلیل مانوا و تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که بین مؤلفههای ویژگیهای شخصیتی (برونگرایی، اشتیاق به تجارب تازه و توافق پذیری) با سبک یادگیری دانشجویان رابطه معنادار وجود دارد.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |