Ethics code: IR.SEMUMS.REC.1397.052
دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان
چکیده: (24 مشاهده)
هدف: سرشت و منش، از عوامل موثر در شکلدهی به تعاملات آموزشی و پژوهشی در دانشگاهها شناخته میشوند. این ویژگیها تأثیر قابل توجهی بر کیفیت یادگیری و آموزش دارند. با توجه به نقش مهم حوزه بهداشت و درمان در سلامت جامعه، بررسی سرشت و منش در دانشگاهیان علوم پزشکی از اهمیت ویژهای برخوردار است. این پژوهش با هدف تعیین و مقایسه سرشت و منش در اساتید و دانشجویان تحصیلات تکمیلی رشتههای علوم پزشکی و غیرپزشکی انجام شد. روشها: : این مطالعه توصیفی-مقطعی روی 207 نفر از اساتید و دانشجویان تحصیلاتتکمیلی رشتههای علوم پزشکی در سراسر کشور از طریق پرسشنامه آنلاین انجام شد. گردآوری دادهها با پرسشنامه سرشت و منش کلونینجر و تحلیل آن با SPSS21 و آزمونهای توصیفی، تحلیل واریانس چند متغیره و رگرسیون چندمتغیره انجام گرفت. سطح معنی داری کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد. نتایج: نیمی از مشارکتکنندگان 40-31 سال و 2/69درصد خانم بودند. بیشترین و کمترین نمره در زیرگروه سرشت، نوجویی34/2±99/10و پشتکار22/1±4/3 و بیشترین و کمترین نمره در زیرگروه منش، همکاری 61/2± 68/14 و خودراهبردی 43/4±66/9 بود. علیرغم بالابودن نمرات بعضی از زیرگروهها هیچ رابطه معناداری بین سرشت و منش در دو گروه وجود نداشت (05/0(p >. نتیجهگیری: میان سرشت و منش در اساتید و دانشجویان تحصیلات تکمیلی رشتههای علوم پزشکی و غیر علوم پزشکی هیچ تفاوت معناداری وجود نداشت. این یافتهها به اهمیت یکسانی ویژگیهای شخصیتی در هر دو گروه اشاره دارد. بنابراین توجه به عوامل دیگری مانند تاثیر محیط آموزشی و روشهای تدریس بر سرشت و منش دانشجویان و اساتید پیشنهاد میشود.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1404/5/25 | پذیرش: 1404/6/30