مقدمه و هدف: آموزش بالینی از مهمترین قسمتهای آموزش در علوم پزشکی میباشد که دانشجو ضمن آموزش مهارتهای عملی جدید، به بکارگیری این مهارتها در بالین بیمار میپردازد. آموزش نامه به عنوان یکی از ابزارهای ارزشیابی میتواند سبب ارتقا سطح آموزش بالینی، ارزشیابی و برنامهریزی آموزشی گردد. با توجه به عدم وجود مطالعهای در خصوص استفاده از آموزش نامه در آموزش بالینی دانشجویان فیزیوتراپی در سطح کشور و نقایص مطالعات موجود در این زمینه در سایر رشتهها، این مطالعه با تأکید بر محتوای آموزش نامه طراحی و اجرا گردید.
روش ها: در این مطالعه مقدماتی 24 نفر دانشجوی فیزیوتراپی در مقطع کارشناسی در ترم هفتم که تجربه گذراندن واحد کار آموزی به روش رایج را در ترم گذشته داشتند، به روش نمونه در دسترس در چهار مرکز کارآموزی دانشکده توانبخشی تبریز تحت آموزش بالینی به روش آموزش نامه قرار گرفتند نحوه تخصیص این دانشجویان در 4 مرکز کارآموزی به صورت تصادفی انجام شد و نتایج به صورت نظرسنجی از دانشجویان در زمینههای مختلف توسط پرسشنامه کتبی که روایی و پایایی آن مورد ارزیابی قرار گرفته بود، بررسی شد.
یافتهها: در این مطالعه مقدماتی نتایج پرسشنامهها بعد از مداخله موردنظر به صورت توصیفی بررسی شد. از بین 23 پرسش بررسی شده در پرسشنامه بیشترین رضایتمندی از کاربرد آموزش نامه در آموزش بالینی در مورد آموزش نحوه پرونده نویسی، مستند سازی تجارب و امکان مقایسه آنها در طول ترمهای مختلف، بهبود روحیه خود ارزیابی و ثبت نظاممند فعالیتهای آموزشی بود.
نتیجهگیری: استفاده از آموزش نامه در کارآموزی در عرصه دانشجویان فیزیوتراپی میتواند ابزاری مأثر در ارتقا کیفی آموزش بالینی باشد.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |