دکتری تخصصی، آموزش پزشکی، مرکز مطالعات و توسعه آموزش پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی نیشابور، نیشابور، ایران.
چکیده: (705 مشاهده)
در حوزه آموزش پزشکی از نظریههای یادگیری بسیار زیادی برای آموزش استفاده کردهاند. محققان برای آموزش پزشکی، درمجموع 13 رویکرد نظری را موردبحث قراردادند: رفتارگرایی، شناختگرایی، ساختگرایی، انسانگرایی، یادگیری اجتماعی، یادگیری موقعیتی، جامعه عملی، یادگیری مبتنی بر مکان کار، یادگیری تجربی، تمرین بازتابی، یادگیری بزرگسالان، یادگیری تحولآفرین و یادگیری خود راهبر (1, 2) چندین نظریه دیگر نیز در آموزش پزشکی موردبحث قرارگرفته است، ازجمله نظریه کارآموزی شناختی، نظریه بار شناختی و نظریه یادگیری چندرسانهای (3). چرا اینهمه نظریه در مورد یادگیری وجود دارد؟ محققان به دو دلیل اشاره کردند. اول اینکه، بیش از یک نوع یادگیری وجود دارد و هر نظریه یادگیری در زمینه یادگیری متفاوت مفید است. برای مثال، نظریهای که توضیح میدهد چگونه حقایق به خاطر سپرده میشوند، لزوماً توضیح نمیدهد که یادگیرنده چگونه یک قطعه علمی انتزاعی را درک میکند. یک قیاس در پزشکی این است که نظریه میکروبی بیماری نقص ژنتیکی را توضیح نمیدهد. دوم، محققین مختلف به پدیده یادگیری از دیدگاههای مختلف نگاه کردهاند. این دلیل با داستان هندی درباره مردان نابینایی که یک فیل را بررسی میکنند، اما به درک متفاوتی میرسند، تشبیه شده است (4). بنابراین، وجود دیدگاههای متعدد، موهبتی برای مربیان پزشکی است تا بتوانند هم نظریهها و هم کاربرد آنها را در زمینههای یادگیری خاص درک کنند (3).
..........
نوع مطالعه:
نامه به سردبیر |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1403/11/17 | پذیرش: 1403/12/13 | انتشار: 1404/4/10