هدف: جهت راه اندازی و تضمین کیفیت برنامههای آموزشی دکترای پرستاری بالینی (DNP) در ایران، این مطالعه با هدف مقایسه تطبیقی نظام آموزشی دوره دکتری پرستاری بالینی با گرایش کودکان در چهار دانشکده پرستاری برتر جهان انجام شده است.
روشها: این مطالعه توصیفی تطبیقی که در سال 2023 انجام شد، از رویکرد ساختاریافته شامل چهار مرحله کلیدی توصیف، تفسیر، مقایسه و تجزیه و تحلیل با هدایت مدل شناختهشده Bereday پیروی کرد. این تحقیق شامل بررسی اطلاعات ارائهشده از برنامه درسی دکترای بالینی کودکان دانشکدههای جانهاپکینز (Johns Hopkins)، کلمبیا (Columbia)، راش (Rush) و واشینگتون(Washington) از وبسایت دانشگاه ها دریافت شد. اطلاعات شامل تعاریف دوره، پیشینه تاریخی، ارزشهای اصلی، ماموریت ها، چشم اندازها، اهداف و شایستگی های پیش بینی شده، نقشها و مسئولیتها، پیشنیازهای پذیرش و مشخصات برنامه به دقت مورد بررسی قرار گرفت.
یافتهها: با وجود تشابهات چشمگیر در محتوای دروس، روشهای آموزشی و نقشهای پیشبینیشده برای فارغالتحصیلان در هر چهار برنامه، تفاوتهایی در معیارهای پذیرش دانشجو و ساختار کلی برنامههای درسی مشاهده گردید. کلیه برنامههای درسی مورد بررسی، بر دانش بنیادین پرستاری، علوم فیزیولوژیک پایه، فارماکولوژی، رویکرد مبتنی بر شواهد، حل مسائل پیچیده بالینی، ارتقای سلامت کودک، حساسیت فرهنگی و تعامل پیچیده میان سیاست، اقتصاد و پیشرفت پرستاری تأکید داشتند. نکته قابل توجه، تمرکز همهجانبه هر یک از دانشگاهها بر تربیت رهبرانی حرفهای و کارآمد بود که قادر به ایجاد تحولات مثبت در محیطهای متنوع مراقبتی باشند.
نتیجهگیری: برنامههای DNP متخصص در مراقبتهای اطفال در مؤسسات مورد بررسی جامع و تأثیرگذار هستند و به طور مؤثر به چالشهای چند وجهی پیشروی در مراقبتهای بهداشتی کودکان، به ویژه در مورد جمعیتهای آسیبپذیر میپردازند. با استفاده از موفقیتهای این برنامههای محترم، ایران میتواند پایهای قوی برای اجرای طرحهای مشابه DNP پرستاری بالینی ایجاد کند و از این طریق کیفیت ارائه مراقبتهای بهداشتی کودکان را در منطقه افزایش دهد.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |