دوره 1، شماره 1 - ( بهار - تابستان 1393 )
جلد 1 شماره 1 صفحات 26-18 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Gholami-Parizad E, Gholami-Parizad E, Ashraf Eivazi A, Ghazanfari Z. Assessing lecture as a teaching method from students' perspective in Ilam UMS. DSME 2014; 1 (1) :18-26
URL: http://dsme.hums.ac.ir/article-1-41-fa.html
URL: http://dsme.hums.ac.ir/article-1-41-fa.html
غلامی پریزاد اسکندر، غلامی پریزاد الهه، اشرف عیوضی علی، غضنفری زینب. ارزیابی کمی و کیفی روش تدریس بصورت سخنرانی از دیدگاه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی ایلام. راهبردهای توسعه در آموزش پزشکی. 1393; 1 (1) :18-26
دانشگاه علوم پزشکی ایلام
چکیده: (9050 مشاهده)
مقدمه و هدف: روش تدریس سخنرانی به عنوان روش غالب در تمام سطوح نظام آموزشی کشور ایران، یکی از کهن‌ترین روش‌های آموزش فراگیران بوده که قدمت آن به سده پنجم قبل از میلاد می‌رسد. این روش در فرایند تدریس و یادگیری هنوز یکی از عمده‌ترین روش‌های آموزشی مورد استفاده بویژه در نظام آموزش عالی کشورمان به حساب می‌آید. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی کمی و کیفی این روش تدریس از دیدگاه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی ایلام طراحی و اجرا شده است.
روش‌ها: این مطالعه به روش توصیفی تحلیلی در سال 1390 بر روی 840 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی ایلام با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته مشتمل بر سه حیطه تعامل، مدیریت موضوع و فضای کلاس، و وظایف سازمانی انجام شد. روائی پرسشنامه با دو روش اعتبار محتوا و نیز اعتبار سازه‌ای و پایائی آن با کمک آلفای کرونباخ مورد تأئید قرار گرفت. به علاوه در این پرسشنامه از شاخص مقبولیت نیز برای ارزیابی کلی پرسشنامه استفاده شد. در نهایت داده‌ها با کمک نرم افزار آماری SPSS نسخه 18 و آزمون‌های آماری من ویتنی و کروسکال والیس مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.
یافته‌ها: در مجموع 36 درصد دانشجویان مورد مطالعه روش تدریس سخنرانی را مطلوب ارزیابی نمودند. از میان متغیرهای حیطه تعامل فرصت طرح سؤال توسط استاد، و انجام کار تیمی توسط فراگیران به ترتیب 3/51% و 6/28% بیشترین و کمترین مطلوبیت را در بین سایر متغیرها داشتند. زمان صرف شده برای هر جلسه و پوشش سرفصل درس از مجموع متغیرهای حیطه وظایف سازمانی به ترتیب با 2/57% و 4/32% دارای بیشترین و کمترین مطلوبیت نسبت به سایر متغیرهای مورد بررسی بودند. همچنین در مقایسه میانگین نمره حیطه مدیریت موضوع و فضای کلاس بین دختران و پسران اختلاف معنی‌داری مشاهده گردید (05/0P Value <).
نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد روش سخنرانی با وجود استفاده از وسایل مدرن کمک آموزشی نمی‌تواند رضایتمندی قابل قبولی را از نظر فراگیران در بخش‌های قابل توجهی از اهداف آموزشی فراهم نماید. لذا ضروری به نظر می‌رسد سیاستگزاران نظام آموزشی با رویکرد جدید درصدد جایگزینی این روش با روش‌های مناسب دیگر در بسیاری از دروس باشند و یا با برنامه‌ریزی دقیق در خصوص بهینه سازی و تقویت نقاط قوت و اصلاح نقاط ضعف آن بکوشند.
روش‌ها: این مطالعه به روش توصیفی تحلیلی در سال 1390 بر روی 840 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی ایلام با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته مشتمل بر سه حیطه تعامل، مدیریت موضوع و فضای کلاس، و وظایف سازمانی انجام شد. روائی پرسشنامه با دو روش اعتبار محتوا و نیز اعتبار سازه‌ای و پایائی آن با کمک آلفای کرونباخ مورد تأئید قرار گرفت. به علاوه در این پرسشنامه از شاخص مقبولیت نیز برای ارزیابی کلی پرسشنامه استفاده شد. در نهایت داده‌ها با کمک نرم افزار آماری SPSS نسخه 18 و آزمون‌های آماری من ویتنی و کروسکال والیس مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.
یافته‌ها: در مجموع 36 درصد دانشجویان مورد مطالعه روش تدریس سخنرانی را مطلوب ارزیابی نمودند. از میان متغیرهای حیطه تعامل فرصت طرح سؤال توسط استاد، و انجام کار تیمی توسط فراگیران به ترتیب 3/51% و 6/28% بیشترین و کمترین مطلوبیت را در بین سایر متغیرها داشتند. زمان صرف شده برای هر جلسه و پوشش سرفصل درس از مجموع متغیرهای حیطه وظایف سازمانی به ترتیب با 2/57% و 4/32% دارای بیشترین و کمترین مطلوبیت نسبت به سایر متغیرهای مورد بررسی بودند. همچنین در مقایسه میانگین نمره حیطه مدیریت موضوع و فضای کلاس بین دختران و پسران اختلاف معنی‌داری مشاهده گردید (05/0P Value <).
نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد روش سخنرانی با وجود استفاده از وسایل مدرن کمک آموزشی نمی‌تواند رضایتمندی قابل قبولی را از نظر فراگیران در بخش‌های قابل توجهی از اهداف آموزشی فراهم نماید. لذا ضروری به نظر می‌رسد سیاستگزاران نظام آموزشی با رویکرد جدید درصدد جایگزینی این روش با روش‌های مناسب دیگر در بسیاری از دروس باشند و یا با برنامه‌ریزی دقیق در خصوص بهینه سازی و تقویت نقاط قوت و اصلاح نقاط ضعف آن بکوشند.
Tables [PDF 996 KB] (161 دریافت)
فهرست منابع
1. Hilgard ER. Theories of learning; Baraheni MN, 1th ed; Tehran: Academic Publishing, 1988, pp.528 [Persian]
2. Alizadeh M. Teaching in large groups. Tabriz: Medical Education Development Center, 2009. p.22[Persian]
3. Brown G, Manogue M. AMEE medical education guide No.22: refreshing lecturing: a guide for lecturers. Med Teach 2001;23(3):231-44.
4. Joyce, B. R., Weil, M., & Calhoun, E. Models of teaching (8thed). Boston: Pearson/Allyn and Bacon Publishers.2009, pp.568
5. Fathi Azar Es. Teaching method & techniques: Tabriz: Tabriz University Press, 2011. [Persian]
6. Lake DA. Student performance and perceptions of a lecture based course compared with the same course utilizing group discussion. Phas Ther 2001;81(3):896-902.
7. Heravi M, Jadidi Milani M. Rejeh N. The effect of lecture and focus group teaching methods on nursing students learning in community health course. Iranian Journal of Medical Education 2004;4(1):55-60. [Persian]
8. Safari M, Yazdanpanah B, Ghafarian H, Yazdanpanah SH. Comparing the effect of lecture and discussion methods on students’ learning and satisfaction. Iranian Journal Medical Education 2006;6(1):59-64. [Persian]
9. Fathi Azar E, Ghasemifar N. Effect of brainstorming strategy on total learning. Tabriz: Journal of Faculty of Letters and Humanities (Tabriz) 2002;45(182):169-202. [Persian]
10. Fathi Azar Es, Mahmoodi A. Effect of the organizer on learning in teaching psychology. The Faculty of Literature and Humanities (Tabriz).1999;170:151-171. [Persian]
11. Johnson JP, Mighten A. A comparison of teaching strategies: lecture notes combined with structured group discussion versus lecture only. J Nurs Education 2005:44(7):319-22.
12. Jafari M. Comparison of lecture and blended teaching methods on learning and satisfaction of medical students in Biochemistry course. Iranian Journal of Medical Education 2012;12(7):488-97.
13. Momeni Danaei Sh, Zarshenas L, Oshagh M, Omid Khoda SM. Which method of teaching would be better; cooperative or lecture?. Iranian Journal of Medical Education 2011;11(1):24-31.
14. Stevenson HW, Siegel A. Effects of instruction and age on retention of filmed content. Journal of Educational Psychology 1969,60(1):71-4.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
کلیه حقوق این وب سایت متعلق به راهبردهای توسعه در آموزش پزشکی می باشد.
طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق
© 2025 CC BY-NC 4.0 | Development Strategies in Medical Education
Designed & Developed by : Yektaweb
