مقدمه: فارغالتحصیلان رشتههای مختلف علوم بهداشتی از متخصصین اثرگذار بر ارتقای سلامت جامعه هستند. از طرفی توجه به کیفیت یادگیری دانشجویان از طریق افزایش اشتیاق تحصیلی یادگیرندگان، نقش مهمی در برنامهریزی جهت ارتقا کیفی دانش و مهارت دانشجویان این رشتهها دارد. بر این اساس، پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه اشتیاق تحصیلی با رضایت تحصیلی دانشجویان دانشکده بهداشت علوم پزشکی گناباد انجام شد. روشها: پژوهش حاضر توصیفی مقطعی بود که در سال 1401 انجام شد. جامعه آماری شامل دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی گناباد درسه رشته بهداشت عمومی، بهداشت حرفهای و بهداشت محیط بودند. 165 دانشجو به روش نمونهگیری تصادفی طبقهای به مطالعه وارد شدند. برای جمعآوری دادهها از دو مقیاس رضایت از تحصیل مطلق و همکاران واشتیاق تحصیلی فردریکزو بلومنفیلد استفاده شد، دادهها با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون، آزمون تجزیه و تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی توکی از طریق نرمافزار SPSS تحلیل شد. یافتهها: یافتههای پژو هش نشان داد که میانگین نمره رضایت تحصیلی دانشجویان رشته بهداشت محیط 44/9±31/48، بهداشت حرفهای 80/7±88/53 و بهداشت عمومی 98/11±52 بوده است. بین متغیرهای اشتیاق تحصیلی (عاطفی و شناختی) و رضایت تحصیلی ارتباط معناداری وجود دارد (01/0<P-Value) همچنین بین میزان رضایت تحصیلی دانشجویان با توجه به رشته تحصیلی تفاوت معناداری وجود دارد. نتیجهگیری: این مطالعه نشان داد که اشتیاق تحصیلی پیشبینیکننده معنادار رضایت تحصیلی است بنابراین پیشنهاد میشود دورهها و کارگاههای آموزشی، انگیزشی و نیز جلسات تبیین حرفه و پتانسیلهای تخصصی ادامه تحصیل جهت تقویت رضایت از تحصیل و اشتیاق تحصیلی دانشجویان دانشکده بهداشت برنامهریزی گردد. |
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |