دوره 10، شماره 1 - ( 2-1402 )
جلد 10 شماره 1 صفحات 23-14 |
برگشت به فهرست نسخه ها
گروه آموزش پزشکی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی، یزد، ایران.
چکیده: (329 مشاهده)
مقدمه مطالعه حاضر باهدف تعیین تأثیر استفاده از روش یادگیری خرد در برنامه‌های توانمندسازی آموزش بالینی، در مقایسه با آموزش با ویدئوی ضبط‌شده کلاسیک، در بستر آموزش مجازی غیرهم‌زمان، بر مهارت‌های تشخیصی طراحی آموزش و ارزیابی بالینی در بین اساتید بالینی انجام شد.
روش ها این مطالعه نیمه‌تجربی با گروه کنترل غیر هم‌ارز در دانشگاه علوم‌پزشکی شهید صدوقی یزد انجام شد. مطالعه حاضر در 2 فاز، شامل طراحی محتوای یادگیری خرد با عنوان «تکنیک‌های آموزش بالینی مؤثر» و اجرای برنامه توانمندسازی در بستر آموزش مجازی غیرهم‌زمان انجام شد. هدف آموزش، رشد مهارت‌های تشخیص اساتید در طراحی و ارزیابی آموزشی بالینی اعضای هیئت‌علمی تعیین شد. فرایند طراحی و اجرای بسته آموزش الکترونیکی در 4 مرحله شامل طراحی، تولید، اجرای آموزش و ارزیابی بسته آموزشی انجام شد. گروه مداخله، آموزش را با استفاده از محتوای آموزشی بر‌اساس روش یادگیری خرد دریافت کردند. آموزش در گروه کنترل به‌صورت مجازی غیرهم‌زمان با استفاده از محتوای الکترونیکی (ویدئوی ضبط‌شده) بود. ارزیابی میزان مهارت‌های تشخیصی در فرایند طراحی آموزش و ارزیابی بالینی شرکت‌کنندگان با استفاده از سؤالات مبتنی بر سناریو (آزمون‌های تشریحی تغییر‌یافته) انجام شد. همچنین رضایتمندی آن‌ها با استفاده از پرسش‌نامه 9 سؤالی انجام شد. داده‌ها با استفاده از آزمون توصیفی (درصد و میانگین و انحراف‌معیار) و تحلیل آزمون T-Student انجام شد.
یافته ها میانگین نمرات مهارت‌های تشخیصی طراحی آموزش و ارزیابی بالینی شرکت‌کنندگان در گروه مداخله قبل از آموزش 6±45 و بعد از آموزش 8±89 گزارش شد (P=0/0001). در گروه کنترل نمرات پیش‌آزمون 8±44 و نمرات پس از آموزش 14±76 بود. نتایج نشان داد رضایتمندی هر 2 گروه در سطح مطلوب بود، اما در گروه مداخله به‌طور معنی‌داری رضایتمندی بالاتر بود (P=0/009).
نتیجه گیری نتایج نشان داد آموزش مبتنی بر یادگیری خرد در برنامه‌های توانمندسازی اساتید بالینی، موجب بهبود مهارت‌های طراحی آموزش و ارزیابی آن‌ها شد. پیشنهاد می‌شود اصول یادگیری خرد در برنامه‌های توانمندسازی اعضای هئیت‌علمی استفاده شود.
روش ها این مطالعه نیمه‌تجربی با گروه کنترل غیر هم‌ارز در دانشگاه علوم‌پزشکی شهید صدوقی یزد انجام شد. مطالعه حاضر در 2 فاز، شامل طراحی محتوای یادگیری خرد با عنوان «تکنیک‌های آموزش بالینی مؤثر» و اجرای برنامه توانمندسازی در بستر آموزش مجازی غیرهم‌زمان انجام شد. هدف آموزش، رشد مهارت‌های تشخیص اساتید در طراحی و ارزیابی آموزشی بالینی اعضای هیئت‌علمی تعیین شد. فرایند طراحی و اجرای بسته آموزش الکترونیکی در 4 مرحله شامل طراحی، تولید، اجرای آموزش و ارزیابی بسته آموزشی انجام شد. گروه مداخله، آموزش را با استفاده از محتوای آموزشی بر‌اساس روش یادگیری خرد دریافت کردند. آموزش در گروه کنترل به‌صورت مجازی غیرهم‌زمان با استفاده از محتوای الکترونیکی (ویدئوی ضبط‌شده) بود. ارزیابی میزان مهارت‌های تشخیصی در فرایند طراحی آموزش و ارزیابی بالینی شرکت‌کنندگان با استفاده از سؤالات مبتنی بر سناریو (آزمون‌های تشریحی تغییر‌یافته) انجام شد. همچنین رضایتمندی آن‌ها با استفاده از پرسش‌نامه 9 سؤالی انجام شد. داده‌ها با استفاده از آزمون توصیفی (درصد و میانگین و انحراف‌معیار) و تحلیل آزمون T-Student انجام شد.
یافته ها میانگین نمرات مهارت‌های تشخیصی طراحی آموزش و ارزیابی بالینی شرکت‌کنندگان در گروه مداخله قبل از آموزش 6±45 و بعد از آموزش 8±89 گزارش شد (P=0/0001). در گروه کنترل نمرات پیش‌آزمون 8±44 و نمرات پس از آموزش 14±76 بود. نتایج نشان داد رضایتمندی هر 2 گروه در سطح مطلوب بود، اما در گروه مداخله به‌طور معنی‌داری رضایتمندی بالاتر بود (P=0/009).
نتیجه گیری نتایج نشان داد آموزش مبتنی بر یادگیری خرد در برنامه‌های توانمندسازی اساتید بالینی، موجب بهبود مهارت‌های طراحی آموزش و ارزیابی آن‌ها شد. پیشنهاد می‌شود اصول یادگیری خرد در برنامه‌های توانمندسازی اعضای هئیت‌علمی استفاده شود.
واژه‌های کلیدی: توانمندسازی اعضای هیئت علمی، آموزشی بالینی، یادگیری خرد، توانمندسازی، اساتید هیئت علمی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |