مقدمه و هدف: یکی از خصوصیات مهم هر آزمونی، سنجش این نکته است که یک آزمون تا چه اندازه نمرات آزمون دیگری را که آزمون ملاک نام دارد، پیش‌بینی می‌کند. این نوع سنجش را می‌توان از طریق تعیین میزان همبستگی نمره یک آزمون با نمره آزمون دیگر اندازه‌گیری کرد. این مطالعه به منظور تعیین میزان همبستگی نمرات دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اردبیل در مقاطع مختلف تحصیلی انجام شده است.
روش‌ها: در این پژوهش، ۵۵ دانشجوی رشته پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، ورودی ۸۲ و ۸۳ که تمام مراحل آموزشی خود را به پایان رسانیده بودند، به صورت سرشماری در سال ۱۳۹۳ مورد مطالعه قرار گرفتند. اطلاعات شامل معدل دوره‌های علوم پایه، فیزیوپاتولوژی، کارآموزی، کارورزی و نمرات امتحانات جامع علوم پایه و پیش کارورزی بود. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS نسخه ۱۹ و با استفاده از روش‌های آماری توصیفی (تعداد و درصد) و استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون) تجزیه و تحلیل گردیدند.
یافته‌ها: همبستگی بین معدل هر دوره با دوره بعدی به تدریج از علوم پایه به علوم بالینی کاهش یافته بود. بیشترین همبستگی بین معدل علوم پایه و فیزیوپاتولوژی با ۸۱۴/۰=r و کمترین همبستگی بین معدل دوره فیزیوپاتولوژی و کارورزی با ۳۳۴/۰=r بود. امتحان جامع علوم پایه بیشترین میزان همبستگی را با معدل علوم پایه داشت (۷۴۶/۰=r) و به تدریج این همبستگی در دوره‌های بعدی کم شده بود. بین امتحان جامع پیش کارورزی با معدل دوره کارورزی کمترین میزان همبستگی (۴۶۳/۰=r) دیده شد.
نتیجه‌گیری: کاهش همبستگی بین معدل دوره‌ها از علوم پایه به علوم بالینی می‌تواند ناشی از متفاوت بودن نوع آموزش در این دوره‌ها و عدم ارزیابی دقیق عملکرد دانشجو در دوره‌های بالینی باشد. همچنین همبستگی کمتر نمرات امتحانات جامع با معدل دوره‌های بعد از خود می‌تواند به دلیل استفاده از فقط یک روش ارزشیابی (چهارگزینه‌ای) و عدم به‌کارگیری روش‌های مختلف و نوین ارزشیابی باشد.
