Ethics code: IR.TABRIZU.REC.1400.040
دانشگاه تبریز
چکیده: (49 مشاهده)
مقدمه: شبیهسازی به عنوان یک روش آموزشی نوین، توجه زیادی را در آموزش پزشکی به خود جلب کرده است. این مطالعه مروری سیستماتیک با هدف ارزیابی اثربخشی شبیهسازی در برنامههای درسی پزشکی انجام شده است. .
روشها: این پژوهش با استفاده از رویکرد فراترکیب، به بررسی و تحلیل یافتههای مقالات منتشر شده در پایگاههای معتبر بینالمللی در بازه زمانی 2010 تا 2024 پرداخته است. برای شناسایی منابع مرتبط، جستجوی نظاممندی در پایگاههای اطلاعاتی انجام شد و پس از غربالگری بر اساس معیارهای ورود و خروج، 58 منبع برای تحلیل نهایی انتخاب شدند. دادهها با استفاده از روش تحلیل محتوای کیفی استقرایی تحلیل شدند و برای اطمینان از اعتبار یافتهها، از نظر متخصصان نیز بهره گرفته شد.
یافته ها: بر اساس نتایج، مقوله های اصلی شامل مزایای شبیهسازی، چالشها و محدودیتهای شبیهسازی، کاربردهای نوآورانه شبیهسازی، نقش شبیهسازی در آموزش تخصصهای پزشکی، ادغام شبیهسازی در برنامههای درسی، تأثیر شبیهسازی بر نتایج بیماران می باشد.
نتیجهگیری: شبیهسازی یک روش آموزشی ارزشمند در آموزش پزشکی است که میتواند به بهبود نتایج یادگیری دانشجویان و در نهایت، کیفیت مراقبتهای بهداشتی کمک کند. با این حال، برای بهرهبرداری کامل از پتانسیل شبیهسازی، باید به چالشهای موجود توجه کرد و اقدامات لازم برای ادغام مؤثر آن در برنامههای درسی پزشکی انجام شود.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1404/3/16 | پذیرش: 1404/5/13