دوره 9، شماره 3 - ( پاییز 1401 )
جلد 9 شماره 3 صفحات 28-19 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 298127
Ethics code: IR.MUI.RESEARCH.REC.1398.530
، گروه ارتوز و پروتز، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم‌پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.
چکیده: (1518 مشاهده)
| مقدمه: با توجه به اینکه در شرایط زندگی امروز، نیازهای جامعه در حال تغییر دائمی هستند، در این راستا می‌بایست در فرایند آموزش تغییر ایجاد کرد. دروس غیربالینی قسمت اصلی دوره آموزش علوم‌پزشکی را تشکیل می‌دهد که تاثیر و ماندگاری آن، نیازمند تدریس متناسب با یادگیری مادام‌العمر است. هدف از این مطالعه توصیف و تبیین تجارب تدریس اعضاء هیات‌علمی غیربالینی دانشگاه‌های علوم پزشکی است. روش‌ها: این مطالعه یک مطالعه کیفی با رویکرد تحلیل محتوی قراردادی است که به کنکاش در خصوص نقطه‌نظرات اعضای هیأت‌علمی می‌پردازد. شرکت‌کنندگان در این مطالعه 1۴ نفر از اساتید غیربالینی دو دانشگاه علوم‌پزشکی اصفهان و بوشهر در مرتبه‌های علمی مختلف بودند که به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. جهت جمع‌آوری داده‌ها از روش مصاحبه فردی عمیق نیمه‌ساختارمند استفاده شد. یافته‌ها: از کدگذاری و دسته‌بندی داده‌های حاصل، اعضای هیات‌علمی به چهار مضمون اصلی معیارهای انتخاب روش تدریس، فاکتورهای مورد توجه در تدریس، عوامل موثر در تدریس و کلاس درس و انتقال تجارب آموزشی به دیگر اساتید به‌عنوان تجارب اشاره نمودند. نتیجه‌گیری: مشارکت‌کنندگان، تجارب موفقی مثل تدریس جذاب، تدریس کاربردی، ایجاد صمیمیت با دانشجو و درک شرایط خاص دانشجو را بیان کردند و عدم علاقه و انگیزه کافی اساتید، عدم آشنایی کافی با روش‌های نوین تدریس و عدم تسلط کافی استاد به مطلب و عدم هماهنگی کافی بین دانشجو و استاد را بعنوان تجارب ناموفق بیان کردند. |
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |