دوره 8، شماره 4 - ( زمستان 1400 )                   جلد 8 شماره 4 صفحات 20-11 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


دانشجوی دکترای تخصصی، آموزش پزشکی، مرکز مطالعات و توسعه آموزش پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان، کاشان، ایران.
چکیده:   (2466 مشاهده)
مقدمه: آموزش بالینی از مقاطع حساس آموزش پزشکی می‌باشد که ‌در شکل‌دهی توانمندی‌های حرفه‌ای فراگیران نقش عمده‌ای دارد و فرصتی برای به کارگیری دانش نظری دانشجویان به ‌صورت عملی فراهم می‌کند. راند بالینی به ‌عنوان بارزترین نوع آموزش بالینی است که‌ به ‌موازات فرآیندهای تشخیصی، درمان و مراقبت از بیمار در بخش‌های بیمارستان‌های آموزشی انجام می‌گیرد. این مطالعه ‌با هدف ارزشیابی وضعیت راند بالینی در بیمارستان شهید بهشتی ‌کاشان انجام شد.
روش‌ها: این پژوهش به ‌صورت توصیفی- تحلیلی در سال 1398، در دو مرحله‌انجام شد. شرکت‌کنندگان شامل ۳۰۲ نفر از پزشکان، دستیاران، کارورزان و کارآموزان دانشگاه علوم پزشکی کاشان  بودند. ابتدا براساس استانداردهای آموزش بالینی تدوین شده ‌توسط وزارت بهداشت، پرسشنامه ‌راند بالینی با مقیاس لیکرت 5 درجه، تدوین شد. روایی صوری و محتوا و پایایی پرسشنامه ‌تأیید گردید.(955/0r=) در مرحله‌ بعدی با استفاده ‌از این ابزار، وضعیت راند بالینی از دیدگاه ‌اساتید، پزشکان، دستیاران، کارورزان و کارآموزان یک بیمارستان آموزشی در گروه‌های آموزشی مختلف، ارزشیابی شد. داده‌ها با استفاده ‌از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون تی) تحلیل شدند (05/0P-Value≤).
یافته‌ها: ‌وضعیت کیفی راند بالینی از دیدگاه شرکت‌کنندگان بالاتر از حد متوسط قرار داشت. اغلب پاسخ‌های مشارکت‌کنندگان به‌ وضعیت آموزشی راند بالینی بر گزینه‌های بسیار مطلوب و مطلوب متمرکز بود. میانگین کیفیت وضعیت راند بالینی از دیدگاه ‌گروه‌های داخلی، اطفال، زنان، عفونی و روانپزشکی، به ‌طور معناداری بالاتر از حد متوسط قرار داشت. (001/0P-Value<).
نتیجهگیری: وضعیت راند بالینی در مجموع، مطلوب گزارش شد. به ‌نظر می‌رسد آگاهی اساتید از استانداردهای آموزشی در عرصه ‌راند بالینی در ارتقای کیفیت آن و در نهایت بهبود صلاحیت بالینی فراگیران و ارائه‌ خدمات درمانی، موثر است.
 
متن کامل [PDF 1025 kb]   (667 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1400/12/23 | پذیرش: 1400/10/10 | انتشار: 1400/10/10

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.