دوره 3، شماره 1 - ( بهار- تابستان 1395 )                   جلد 3 شماره 1 صفحات 47-35 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Ziaee S. The Quantity and Quality of Feedback in Clinical Education from the Viewpoint of Midwifery Students. DSME 2016; 3 (1) :35-47
URL: http://dsme.hums.ac.ir/article-1-110-fa.html
ضیائی سهیلا. کمیت و کیفیت بازخورد در محیط بالینی از نظر دانشجویان مامایی. راهبردهای توسعه در آموزش پزشکی. 1395; 3 (1) :35-47

URL: http://dsme.hums.ac.ir/article-1-110-fa.html


دانشگاه آزاد اسلامی، واحدکازرون
چکیده:   (5514 مشاهده)

مقدمه و هدف: اگرچه بازخورد به عنوان بخش جدایی‌ناپذیر از فرآیند آموزشی به رسمیت شناخته‌شده اما پیچیدگی شبکه آموزشی از یک جامعه آموزشی به جامعه دیگر، دادن، گرفت و تطبیق با بازخورد را برای مدرسین و فراگیران چالش‌برانگیز کرده است. ارائه برنامه آموزشی جهت توانمند کردن مدرسین و فراگیران در این زمینه، نیاز به تعیین خلاء‌های آموزشی در ارائه موثر بازخورد دارد. بر این اساس، این پژوهش جهت بررسی وضعیت کمی و کیفی ارائه بازخورد در آموزش بالینی دانشجویان مامایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کازرون طراحی و اجرا شده است.

روش‌ها: این پژوهش از نوع توصیفی - تحلیلی است که جمعیت و نمونه آن را تمام دانشجویان مامایی با حداقل تجربه یک دوره کارآموزی زایمان (130 نفر)، تشکیل دادند. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه چهار بخشی شامل: 1- اطلاعات دموگرافیک، 2- سوالات بسته‌ای در رابطه با زمان، روش، شرایط و ساختار بازخورد دریافتی، 3- 16 جمله در مقیاس چهار رتبه‌ای لیکرت در بررسی کیفی بازخود دریافتی از سه جنبه شیوه ارائه (5 جمله)، انطباق با اهداف آموزشی (5 جمله) و مفید و سازنده بودن بازخورد (6 جمله) و 4- یک سوال باز "چه عواملی مانع استفاده از بازخورد می‌شود یا بازخوردهای محیط بالینی را در یادگیری شما بی‌اثر می‌کند " – جمع‌آوری شد. 130 پرسشنامه در اختیار دانشجویان قرار گرفت و 120 پرسشنامه کامل جمع‌آوری شد. اطلاعات با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 19 مورد تحلیل قرار گرفت. از تحلیل توصیفی و مقایسه میانگین‌ها برای توصیف داده‌ها استفاده شد.

یافته‌ها: از نظر کمّی، یافته‌ها نشان داد که 5/72% دانشجویان به طور مرتب بازخورد دریافت کردند و بازخوردهای دریافتی آن‌ها در اکثریت موارد حین انجام پروسیجر (83/75%)، به صورت فردی (60%)، شفاهی (66/81%) و با توضیح جزئیات (7/61%) بود. از نظر کیفی، میانگین نمره‌ای که دانشجویان به شیوه ارائه بازخوردهای دریافتی خود و مفید و موثر بودن آن‌ها دادند به ترتیب 5/0±6/2 و 75/0±7/2 در مقیاس چهار رتبه‌ای لیکرت بود. به استثنای 6 گویه، اکثر دانشجویان گزینه گاهی اوقات را برای پاسخ به گویه‌ها کیفی انتخاب کردند. در هر سه حیطه مورد بررسی، دانشجویان سال سوم نسبت به دانشجویان سال چهارم ارزیابی بهتری از بازخورد دریافتی خود داشتند.

نتیجه‌گیری: بازخورد در روند آموزش مامایی فاکتور فراموش‌شده‌ای نیست و حتی از نظر کمّی در سطح مطلوب است اما از نظر کیفی به خصوص از نظر دانشجویان سنوات بالاتر در حد بهینه ارائه نمی‌گردد. گرچه توانمندسازی مربی می‌تواند در تغییر نظر دانشجویان نسبت به کفایت بازخورد موثر باشد اما کافی نیست. چرا که حتی اگر ما مربیان توانمند در ارائه بازخورد باشیم تا زمانی که فراگیران در دریافت و استفاده از بازخورد توانا نباشد و نسبت به آن تمایل نداشته باشند؛ تلاش مربیان بی‌ثمر خواهد بود. برای رسیدن به بازخورد موثر در حرفه بهداشتی پرورش گیرنده بازخورد ضروری است.

متن کامل [PDF 1201 kb]   (2965 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى
دریافت: 1395/4/21 | پذیرش: 1395/6/24 | انتشار: 1395/7/28

Tables [PDF 493 KB]  (144 دریافت)
فهرست منابع
1. 1. Boud D, Molloy E. Feedback in higher and professional education. Routledge. London and New York: Taylar and Francis Group; 2013.
2. 2. Lizzio A, Wilson K. Feedback on assessment: students’ perceptions of quality and effectiveness. Assessment and Evaluation in Higher Education 2008; 33:263-75.
3. 3. Wiliam D. What is assessment for learning? Studies in Educational Evaluation 2011; 37: 3-14.
4. 4. Poulos A, Mahony MJ. Effectiveness of feedback: The students’ perspective. Assessment and Evaluation in Higher Education 2008; 33, 143–54.
5. 5. Hattie J, Timperley H. The power of feedback. Review of Educational Research 2007; 77: 81–112.
6. 6. Nelson MM, Schunn CD. The nature of feedback: How different types of peer feedback affect writing performance. Instructional Science 2009; 37: 375–401.
7. 7. Montserrat BN, Beatriz F, Alba P. Assessment feedback in higher education: preliminary results in a course of strategic management. 1st International Conference on Higher Education Advances, HEAd’15. Universitat Politècnica de València, València; 2015.
8. 8. Archer JC. State of the science in health professional education: Effective feedback. Medical Education 2010; 44: 101–8.
9. 9. Carless D, Salter D, Yang M, Lam J. Developing sustainable feedback practices. Studies in Higher Educatio 2011; 36: 395–407.
10. 10. Ferguson P. Student perceptions of quality feedback in teacher education. Assessment & Evaluation in Higher Education 2011; 36: 51–62.
11. 11. Issenberg S, McGaghie WC, Petrusa ER, Lee Gordon D, Scalese RJ. Features and uses of high-fidelity medical simulations that lead to effective learning: a BEME systematic review. Med Teach 2005; 27: 10–28.
12. 12. Gigante J, Dell M, Sharkey A. Getting beyond “good job”: how to give effective feedback. Pediatrics 2011; 127(2): 205-7.
13. 13. Ahmady S, Zand S, Nikravan-mofrad M, Rafiei F. To study student satisfaction on getting feedback in clinical teaching.JMes Edu Dev 2015; 10(3):208-18. [In Persian]
14. 14. Clynes M, Raftery S. Feedback: An essential element of student learning in clinical practice.Nurse Education in Practice. Nurse Education in Practice 2008; 8(6): 405-11.
15. 15. Koh LC. Refocusing formative feedback to enhance learning in Pre-registration nurse education, Nurse Education in Practice 2008; 8(4): 223-30.

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به راهبردهای توسعه در آموزش پزشکی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Development Strategies in Medical Education

Designed & Developed by : Yektaweb

Creative Commons License
Development Strategies in Medical Education by http://dsme.hums.ac.ir/ is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International License.