راهبردهای توسعه در آموزش پزشکی

مقدمه وهدف: اگر چه مربیگری یک ارتباط حمایتی در کمک به  توسعه‌ی حرفه‌ای و پذیرش نقش  فرد است؛ اما دقیقا مشخص نیست که از نظر دانشجویان کدام  گفتار، رفتار و عملکرد مربی حمایتی است. لذا بررسی حاضر با هدف تعیین مصادیق حمایت مربی در محیط بالینی از نظر دانشجویان مامایی در دانشگاه آزاد اسلامی واحد کازرون طراحی و اجرا شد.

روش‌ ها: در این مطالعه از دو روش تحلیل محتوا و توصیفی- تحلیلی برای کسب اطلاعات استفاده شد. در ابتدا ،برای یافتن مصادیق حمایت مربی از دانشجو، از 30 دانشجوی مامایی ترم 6 خواسته شد؛  تجارب بالینی خود که در آن احساس دریافت حمایت از سوی مربی داشته اند و تجاربی که نیاز به حمایت از سوی مربی داشته؛ اما حمایتی دریافت نکرده اند، را با توضیح حمایت دریافت شده و حمایت مورد نیازِ دریافت نشده، مکتوب کنند. سپس، کدهای بدست آمده از تحلیل تجارب مکتوب دانشجویان، به صورت 19موقعیت حمایتی بالینی در سه بعد اطلاعاتی، ابزاری و عاطفی نوشته شد و جهت تایید از نظر سایر دانشجویان، در قالب پرسشنامه در اختیار 100 دانشجو ترم 6 و بالاتر (به استثنای 30 دانشجوی اولیه) قرار گرفت؛ که به طریق سرشماری تعیین شده بودند. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات مرحله دوم، از نرم افزار SPSS نسخه 19 استفاده شد. برای بیان فراوانی پذیرش هر موقعیت حمایتی و  تفاوت‌های احتمالی نظرات بین گروه‌های مختلف دانشجویی به ترتیب از آزمون‌های توصیفی و آزمون مربع کای استفاده شد.

یافته ها: در فرآیند تحلیل محتوا، سه طبقه اصلی ( حمایت عاطفی، ابزاری و اطلاعاتی) و 6 طبقه فرعی (احترام، تقویت اعتماد به نفس، تقویت استقلال، کاهش تنش، نیازآموزشی و ارائه بازخورد) از 20 کد استخراج شده از بررسی دست نوشته‌ها استنتاج شد؛ و تم اصلی پذیرش دانشجو در محیط بالینی به عنوان دانشجو از مجموعه یافته‌ها برگزیده شد. در بررسی توصیفی، فروانی پاسخ‌ها نشان داد که 66/80% دانشجویان یکی از رفتارهای عاطفی مربی ، 70% یکی از اقدامات ابزاری و 41% یکی از رفتارهای اطلاعاتی و بازخوردی را حمایتی دانسته اند. دریافت اعتماد به نفس (97%)، سرزنش نشدن (87%)، اجازه تکرار پروسیجر بر بیمار تا کسب موفقیت (87%)، با ارزش جلوه دادن عملکرد دانشجو(84%)، اجازه کار بدون نظارت بدنبال اولین اقدام قابل قبول یا در رابطه با آموخته‌های قبلی (78%)  از مصادیق حمایت مربی از نظر دانشجویان بود.

نتیجه‌گیری: دانشجویان مورد مطالعه رفتارهای عاطفی و کمکهای ابزاری مربی را بیشتر از عملکرد آنها در ارائه اطلاعات و بازخورد حمایتی دانسته اند؛ که توجه مربیان محترم و تجدید نظر آنها در عملکرد را می‌طلبد.